Tango zonder omhelzing?

In een volgend leven, en dat komt er, word ik professionele tangodanser; dat staat vast. In dit leven ben ik er te laat mee begonnen, maar ik hoorde ooit dat je iets mag meenemen naar een volgend leven: Argentijnse tango dus. En wie zal mijn voorbeeld zijn, Gustavo Naveira! Niet alleen omdat het een aardige man is, maar ik bewonder zijn heldere analytische blik op de dans die zijn stempel heeft gezet op de ontwikkeling van de tango vanaf 1980. Bovendien is hij een buitengewoon goede docent die tijd neemt voor zijn leerlingen, ook al stuntelen ze maar wat raak zoals ik deed toen ik in 2018 les van hem had in Lugano.

Ik kijk vaak hoe hij en zijn vrouw Giselle Ann dansen. Dat houdt een mens nederig. Enkele van zijn dansen zouden prima geschikt zijn voor de periode waarin we op anderhalve meter van elkaar tango moeten dansen. Hoe je je dat moet voorstellen? Wel, enkele dansen van Gustavo zijn al vanuit dat principe bedacht, zoals de hier getoonde tango van Donato: Alas Rotas. Donato had een mooie, ritmische stijl, niet echt vloeiend, maar juist wat hoekig. Veel van zijn tango’s zijn daarom uitermate geschikt voor beginners die de ritmiek van de tango nog in de benen moeten krijgen. Ze zijn ook prima voor dansen waar het niet zo zeer gaat om een vloeiende, ononderbroken verbinding. Gustavo en Giselle laten zien hoe je ook zonder direct lichaamscontact tango kunt dansen. Dat sluit aan bij zijn beweging dat de essentie van tango niet wordt bepaald door gesloten of open dansen. Op internet vind je met wat zoeken nog andere voorbeelden waarop zij ongeveer de helt van de dans uitvoeren zonder elkaar aan te raken, dikwijls ook op muziek van Donato, zoals Sinsabor. Voor hier laten we het bij Alas Rotas. En wat is het mooie: halverwege de dans gaan ze over tot een mooie close embrace. Dat begint met een eerste handreiking en daarna de gesloten omhelzing.

Alles komt uiteindelijk goed, zou je dus kunnen zeggen. En zo zal het ook met de tango gaan, wanneer deze strijd met de Corona wordt gewonnen. Ik hoop van harte dat nog mee te maken. Wanneer het langer duurt, dan is er nog dat volgende leven. En ik zeg nu al tegen die mooie jonge tanguera’s met wie ik zo nu en dan dans: 'wanneer jullie over de tachtig zijn of daaromtrent, en er komt een knappe, fantastisch dansende jonge tanguero vragen of je Alas Rotas met hem wil dansen, dan ben ik dat. En bij het weerzien zul je mijn jonge tranen op je oude schouders voelen. Onthoud het………’